(Deze blog is geschreven door Mark Meinena)
Dit vroeg Martijn me nadat ik vorig jaar terugkwam uit Iran.
Die vraag lijkt een stuk vreemder dan-ie is. Ik was er ook zeker niet opgekomen van tevoren.
Maar eigenlijk ligt die vraag juist heel erg voor de hand.
Dat ontdekte ik toen ik, eenmaal in Iran, werd uitgenodigd voor TEDx Kish. Mijn eerste weken in Iran waren al erg bijzonder, maar wat ik op Kish aantrof had ik totaal niet verwacht.
Kish op zich is niet zo bijzonder: een soort van net-niet-Dubai op een heet, piepklein eiland in de Straat van Hormuz. Maar de energie, de nieuwsgierige open-minded mensen, mensen die ik de wandelgangen met 3D-printers, augmented reality, maar ook (HEEL lekkere) experimentele bonbons in de weer waren: alles ademde precies hetzelfde wat je ook bij Permanent Beta bijeenkomsten merkt steeds.
Ook terug in Teheran heb ik een aantal van hen nog regelmatig getroffen.
Deze mensen organiseren Startup Weekends, hackathons en Pirate Summits.
Of ze richten een Engelstalig blog op over startups en tech (en worden door Huffington post geïnterviewd).
Toen ik met deze verhalen terugkwam uit Iran was Martijn z’n vraag dus eigenlijk helemaal niet zo vreemd.
Dus komend voorjaar gaan we naar Teheran.
Wat we in Kaapstad ook al merkten: de netwerken zijn er vaak wel, maar ze zijn nog niet met elkaar verbonden. Dus de techies praten volop met elkaar, maar nauwelijks met bijvoorbeeld mensen met een puur artistieke achtergrond. Dus er is zeker plaats in Iran voor iets als Permanent Beta.
Gaat het allemaal zo makkelijk?
Eh… Nee.
Iran is wel een land met een nogal lastige relatie met Europa en de VS. En men heeft daar (deels niet onterecht) een flinke dosis argwaan voor alles wat uit het buitenland komt. Dus meer dan ergens anders zal Permanent Beta in Iran ook echt door Iraniërs zelf moeten worden aangejaagd.
Ook is het geen land waar je alles maar ongestraft kunt zeggen: met je publieke mening moet je toch wel wat voorzichtig omgaan.
De ruimte om fouten te maken is daarmee dus wat kleiner dan ergens anders. Maar diverse Iraniërs zijn al zeer nieuwsgierig en enthousiast, dus er is een goede kans dat het gaat lukken komend voorjaar!
En wat zou het gaaf zijn als we niet alleen allerlei nieuwe verbindingen in Nederland kunnen te leggen, maar zelfs tot in Iran!
We kunnen ontzettend veel van elkaar leren, dus ik ben HEEL nieuwsgierig naar wat er gebeurd als al die mooie netwerken met elkaar in contact komen.
Bekijk hieronder het interview met Mark tijdens #PBdag9
Mark je blijft me verrassen en ontroeren. Mooi dat the gentle revolution van Floris zo ver weg en dichtbij kan zijn. Hoe het ook is er zit beweging in de massa. Dank jullie allemaal voor het duwen, trekken en sjorren. PermanentBeta geeft mij hoop of nog beter vertrouwen dat liefde alles overwint.
Mark, prima isee. Ik heb net 9 weken in Iran doorgebracht – vooral esfahan – en vielen een paar zaken op. Gebrekkig engels. Ze leren het wel maar gebruiken het niet. Dat levert veel miscommunicatie op. Denk dus goed na welke taal je gaat gebruiken. Ten 2e de isolatie. Iran heeft bijna geen vrienden in deze wereld en je ziet dat de jongeren te weinig meekrijgen van de rest vd wereld. Ze hebben bv wel een wedstrijd elektrische motoren bouwen maar van Elon Musk hebben ze nog niet gehoord. Zorg dus voor inbreng van buiten iran.